Pages

Monday, October 15, 2012

दसैमा अस्वस्थ मासुको बिगबिगी

-प्रवीण ढकाल
दसैं सुरु हुन केही दिन मात्र बाँकी छ । यो पर्वलाइ लक्षित गरी देशभरबाट राजधानीलगायत सहरी क्षेत्रमा खसी, कुखुरा, राँगा, हाँस, सुँगुर भित्रिरहेका छन् ।
विजयोत्सवको प्रतीक दसैँलाई मासु खाने पर्वका रूपमा पनि लिइन्छ । यस बेला मासुको व्यापार अत्यधिक हुन्छ । तर, यही भिडभाडमा केही व्यापारीले व्यक्तिगत स्वार्थका लागि रोगी तथा असुरक्षित पशुपंक्षीको मासु बेचिरहेका हुन्छन्, जसले जनस्वास्थ्यमा गम्भीर समस्या निम्त्याउँछ । गत शुक्रबार मात्र सरकारी अनुगमन टोलिले राजधानीमा भित्र्याउन लागिएका मरेका तथा रोगी पशुपंक्षी फेला पारेको थियो । केन्द्रीय मासु अनुगमन समितिले नागढुंगामा अनुगमनका क्रममा ती खसी तथा कुखुरामा निमोनिया भेट्टाएको थियो । खाद्य प्रविधि तथा गुण नियन्त्रण विभाग, वाणिज्य विभाग, काठमाडौं महानगरपालिकादेखि लिएर चिकित्सक तथा अपभोक्ता हितका लागि कार्य गरिरहेका संघसंस्थाले आमउपभोक्तालाई सुरक्षित पशु तथा मासु उपभोग गर्न आग्रह गरिरहेका छन् ।
दसैँको हुलमुलमा राम्रा सरससफाइ नगरिएको अनि रोगी पशुको मासु खाँदा रोगजन्य किटाण्ुाबाट प्रभावित भएर उपभोक्ताले टाइफाइड, झाडापखाला तथा पेटका अन्य समस्या झेल्नुपर्ने हुन्छ । यसबाट बच्न उपभोक्तालाई स्वस्थ मासु किन्न अग्रह गरिएको वीर अस्पतालका फेमिली फिजिसियन डा. डिपी सिंहले बताए । उनका अनुसार विगत वर्षमा अस्वस्थ्यकर मासु खाँदा टिकाको दिनदेखि नै अस्पतालमा मानिसको भीड लाग्ने समस्या देखिँदै आएको छ ।

 दसैँको हुलमुलमा राम्रा सरससफाइ नगरिएको अनि रोगी पशुको मासु खाँदा रोगजन्य किटाण्ुाबाट प्रभावित भएर उपभोक्ताले टाइफाइड, झाडापखाला तथा पेटका अन्य समस्या झेल्नुपर्ने हुन्छ । यसबाट बच्न उपभोक्तालाई स्वस्थ मासु किन्न अग्रह गरिएको वीर अस्पतालका फेमिली फिजिसियन डा. डिपी सिंहले बताए । उनका अनुसार विगत वर्षमा अस्वस्थ्यकर मासु खाँदा टिकाको दिनदेखि नै अस्पतालमा मानिसको भीड लाग्ने समस्या देखिँदै आएको छ ।


नेपालमा पशुचिकित्सकबाट जाँच गराएका पशुपक्षीको मात्र मासु बेच्ने तथा वैज्ञानिक तरिकाले पशुवध गर्ने उपयुक्त व्यवस्था नभएको र आम उपभोक्ता पनि मासुप्रति सचेत नभएका कारण बिरामीको संख्या पनि बढिरहेको जनस्वास्थ्यका क्षेत्रमा कार्यरत अनिल न्यौपानेले बताए । ‘पशुचिकित्सकले जाँचेपछि निरोगी पाइएका पशुहरूको व्यवस्थित वधशालामा काटिएको मासु खाने बानी सुरू हुनु जरूरी छ’, उनले भने, ‘मासुको अधिक सेवन आफैँमा हानिकारक छ, त्यसमाथि चाडबाडमा रोगी पशुपन्छी बेचिँदा थप समस्या आइरहेको छ ।’ केही वर्षअघिसम्म मासुका कारण झाडापखाला, आउँजस्ता सरुवारोग मात्र देखिँदै आएकोमा अहिले अहिले अस्वस्थकर मासुले नसर्ने तर थप जटिल रोग पनि तिम्त्याउन थालेको उनले बताए ।
अस्वस्थकर मासुले मानिसलाई जुनोटिक रोगहरू बढी लाग्ने गरेको शुक्रराज ट्रपिकल तथा सरुवा रोग अस्पतालले जनाएको छ । अस्पतालका अनुसार मानिसलाई बर्डफ्लु, स्वाइनफ्लु, एन्थ्राक्स, लुतो, क्षयरोग, जुकाका समस्या धेरै देखिएको छ । यसबाहेक आउँ, पेट फुल्ने, मिर्गौलाको रोग, क्ओसटियल इन्फेक्सन फुड पोइजनिङ आदि समस्या त छँदै छन् ।
चिकित्सकका अनुसार अस्वस्थ राँगाभैँसीको मासु खानाले टेनिया सोडियम, बंगुरबाट टेनिया स्याकिटेटा नामक जुकाको संक्रमण, अस्वस्थ माछाबाट एच नाना र अस्वस्थ कुखुराबाट बर्डफ्लुको समस्या निम्तिन्छ । नपाकेको मासु खानाले दिमागमा स–साना टेपवर्मको विकास भएर मानिसको मृत्युसमेत हुन सक्छ ।
जनचेतना अभावका कारण उपभोक्ताले भर्खर काटेको ताजा मासु किन्न चाहने र चिस्यान (फ्रिज) मा राखेको मासु लिन नचाहने प्रवृत्ति छ । तर, फ्रिजमा राखी प्रयोग गर्दा धेरैजसो हानिकारक जीवाण्ुाको मृत्यु हुने भएकाले त्यस्तो मासुचाहिँ स्वस्थ हुने चिकित्सक बताउँछन् । मासुलाई सम्भव भएसम्म १२ घण्टा र नभएमा कम्तीमा १ घण्टा चिस्यानमा राखेर मात्र पकाएर खाँदा धेरै हदसम्म मासुजन्य रोगबाट बच्न सकिन्छ ।
दसैँमा धेरै मासु खाने प्रचलन रहे पनि आफ्नो स्वास्थ्यलाई ख्याल राख्न चिकित्सकले सुझाव दिएका छन् । अस्वस्थकर मासुको सेवनबाट मात्र नभई भान्सामा बन्ने मासुका परिकारबाट पनि धेरै रोग लाग्न सक्छ । धेरै मात्रामा चिल्लो हालेर बनाइएको मासुले उच्च रक्तचाप तथा मुटुका रोगहरू निम्त्याउन सक्छ । धेरै दिन सुकाएर राखेको, सुकुटी बनाएको र धेरै मसला हालिएको मासुले पनि फाइदा गर्दैन ।
स्वस्थ पशुपक्षी कसरी चिन्ने भेटेरिनरी जनस्वास्थ्य कार्यालयका पशु चिकित्सक डा. हरिरघु श्रेष्ठका अनुसार पशुको राम्ररी अवलोकन गर्ने हो भने रोगी र निरोगी छुट्याउन सकिन्छ । अधिकांश पशुले नियमित रूपमा खाएको खाना उग्राउने गर्छन् । नउग्राउने, काम्ने, र्‍याल चुहाइरहने, आँखाबाट चिप्रा निकाल्ने, राम्ररी हिँडडुल गर्न नसक्ने पशुहरू रोगी मानिन्छन् । ‘यस्ता पशुको मासु बेच्नु उपभोक्तालाई मन्दविष दिनु जत्तिकै हो,’ डा. श्रेष्ठले भने ।
जनावर स्वस्थ भए पनि वध गरिसकेपछि सफा पानीले सफा नगर्ने, ढुवानी गराउने साधन उपयुक्त नहुने, मासु राख्ने ठाउँ सफा नहुने र मासुलाई धूलो र झिँगाबाट जोगाउन रातो कपडाले छोपेर नराख्ने हो भने पनि जोखिम उत्तिकै रहन्छ । यस्तो मासुको प्रयोगबाट झाडापखाला, हैजा, फुड पोइजनजस्ता तात्कालिक असरका साथै अन्य ज्यानै लैजान सक्ने दीर्घकालीन असर पनि देखा पर्छन् । चिकित्सकहरूले दसँैपछि खानाकै कारण बिरामीको चाप बढ्नुमा अस्वस्थकर मासुलाई दोष दिने गरेका छन् । काठमाडौं उपत्यका तथा सहरी क्षेत्रमा मासु काट्ने तथा त्यसको भण्डारण गर्ने व्यवस्थित तरिका छैन । असुरक्षित पशु वधस्थलका कारण मानिसमा स्वास्थ्यसमस्या उत्पन्न भएको चिकित्सकहरू बताउँछन् ।

तीनतिर जागिर खान्छन् ट्रमाका निर्देशक


-प्रवीण ढकाल 
काठमाडौं, २५ असोज । ‘इमरजेन्सी एन्ड ट्रमा सेन्टर’का निर्देशक डा. अशोक बज्राचार्यले तीनतिर जागिर खाइरहेका छन् । सरकारी सेवामा कार्यरत कर्मचारीले एकभन्दा बढी स्थानमा काम गर्न पाउँदैनन् । तर, वरिष्ठ हाडजोर्नी विशेषज्ञ डा. बज्राचार्य भने सात महिनादेखि ढुक्कसँग तीनतिर जागिर खाइरहेका हुन् ।
वीर अस्पतालको हाडजोर्नी विभागका प्रमुख डा. बज्राचार्यलाई सरकारले गत २८ चैतमा ट्रमाका निर्देशकमा नियुक्त गरेको थियो । सरकारले ट्रमाका निर्देशक बनाएपछि पनि उनले विभागका प्रमुखको जिम्मेवारी छाडेका छैनन् । यस्तै, उनले अर्को एक निजी अस्पतालमा पनि जिम्मेवारी सम्हालिरहेका छन् । सरकारी नियमअनुसार सरकारले कुनै एक स्थानमा नियुक्त गरेपछि कर्मचारीले पहिला काम गर्दै आएको स्थान छाड्नुपर्ने हुन्छ । तर, डा. बज्राचार्य भने दुवै स्थानमा ढुक्कसँग काम गरिरहेका छन् । यसबाहेक उनी पुतलीसडकस्थित निजी अस्पताल ‘क्यापिटल अस्पताल’का प्रमुख छन् ।
सरकारी नियमअनुसार सरकारी सेवामा कार्यरत कर्मचारीले निजी संस्थामा काम गर्न पाउँदैनन् । तर, डा. बज्राचार्य भने गैरकानुनी रूपमा क्यापिटलको प्रमुखका रूपमा काम गरिरहेका छन् । ‘निजी अस्पतालमा गैरकानुनी रूपमा त कार्यरत थिए नै † स्वास्थ्य तथा जनसंख्या मन्त्रालयका एक उच्च कर्मचारीले सौर्यसँग भने, ‘अहिले त झन् सरकारले नै उनलाई नियमविपरीत दुईतिरको जागिर दिइरहेको छ ।’ उनका अनुसार अस्पतालमा विभागीय प्रमुख रहँदादेखि नै गैरकानुनी रूपमा निजी अस्पतालमा समेत कार्यरत डा. बज्राचार्यलाई सरकारले पनि निमयविपरीत वीर अस्पतालको हाडजोर्नी विभागीय प्रमुख र ट्रमा निर्देशकका रूपमा जिम्मेवारी दिएको हो ।

 डा. बज्राचार्यले ट्रमाका निर्देशकका रूपमा गाडी सुविधा र भत्ता लिइरहेका छन् भने तलब वीर अस्पतालका हाडजोर्नी विभागीय प्रमुखका रूपमा  । स्रोतका अनुसार विभागीय प्रमुखका रूपमा तलबसँगै एक सय ५० प्रतिशत भत्ता पनि आउने भएकाले सुविधा ट्रमाबाट भत्ता र वीर अस्पतालबाट तलब लिएका हुन् । ‘ट्रमाका निर्देशकका रूपमा सेतो रंगको टोयटा कोरोला गाडी लिएर हिँडेका छन्,’ स्रोतले भन्छ, ‘वीर अस्पतालबाट तलबको एक सय ५० प्रतिशत भत्ता आउँछ भनेर तलबचाँहि उताबाट लिएका छन् ।’


मन्त्रालयका अनुसार डा. बज्राचार्यले ट्रमाका निर्देशकका रूपमा गाडी सुविधा र भत्ता लिइरहेका छन् भने तलब वीर अस्पतालका हाडजोर्नी विभागीय प्रमुखका रूपमा  । स्रोतका अनुसार विभागीय प्रमुखका रूपमा तलबसँगै एक सय ५० प्रतिशत भत्ता पनि आउने भएकाले सुविधा ट्रमाबाट भत्ता र वीर अस्पतालबाट तलब लिएका हुन् । ‘ट्रमाका निर्देशकका रूपमा सेतो रंगको टोयटा कोरोला गाडी लिएर हिँडेका छन्,’ स्रोतले भन्छ, ‘वीर अस्पतालबाट तलबको एक सय ५० प्रतिशत भत्ता आउँछ भनेर तलबचाँहि उताबाट लिएका छन् ।’ स्रोतका अनुसार डा. बज्राचार्यले ट्रमाका निर्देशकका रूपमा आफूलाई कर्मचारी चाहियो भन्दै पिए र ड्राइभर तथा थप अन्य दुई कर्मचारी राखेका छन् । उनले निर्देशकका रूपमा ट्रमाका लागि आउने रकमको चेकमा समेत सही गर्दै हिँडिरहेका छन् ।
ट्रमाको निर्देशक भएपछि डा. बज्राचार्यले वीर अस्पतालमा हुने गरेको शल्यक्रियासमेत आफूभन्दा जुनियरलाई गर्न लगाइरहेका छन् । विभागीय प्रमुख पनि रहेका उनले तलबलगायत सेवा लिएबापत सोमबार, बिहीबार ओपिडी र आइतबार र मंगलबार शल्यक्रिया गर्नुपर्ने हुन्छ । यसका साथै तलबसँगै एक सय ५० प्रतिशत भत्ता लिएकाले चिकित्सा विज्ञान राष्ट्रिय प्रतिष्ठान (न्याम्स)मा अध्ययनरत आवासीय चिकित्सकलाई अध्यापनसमेत गराउनुपर्ने हुन्छ । तर, डा. बज्राचार्यले दुई वर्षदेखि अहिलेसम्म न्याम्सका विद्यार्थीलाई पढाएका छैनन् । उनको स्थानमा डा. गणेश गुरुङले पढाउँदै आइरहेका छन् ।
ट्रमाको जिम्मेवारी सम्हालेदेखि ओपिडीको समयमा कहिलेकाहीँ मात्र आउने गरेको विभागका कर्मचारी बताउँछन् । ‘ओपिडीका लागि बल्ल–तल्ल आएका हुन्छन्,’ हाडजोर्नी विभागमा कार्यरत एक कर्मचारीले भने, ‘आएको दिन पनि एक डेढ घन्टा बस्छन् त्यो पनि ल्यापटमा इन्टरनेट चलाउन व्यस्त मात्र हुन्छन्, बिरामी हेर्दैनन् ।’ उनका अनुसार शल्यक्रियाका दिन पनि उनी बिरामी हेर्दैनन् विभागमै रहेका जुनियर चिकित्सकलाई लगाउने गर्छन् । वीर अस्पतालमा शल्यक्रिया नगरे पनि उनी निजी अस्पताल क्यापिटलमा भने शल्यक्रिया गरिरहेका भेटिन्छन् ।
मन्त्रालयका उच्च कर्मचारीका अनुसार नियमअनुसार डा. बज्राचार्य ट्रमाको निर्देशकका हैसियतले ट्रमाको कार्यालयमा बिहान १० देखि ५ बजेसम्म बस्नुपर्ने हुन्छ । यसका साथै वीर अस्पतालको हाडजोर्नी विभाग प्रमुखका हैसियतले पनि ९ देखि ५ बजेसम्म । तर, उनी दुवै कार्यालयमा पूर्ण समय बस्ने गरेका छैनन् । ‘वीरमा ट्रमाको कार्यालय रहेको स्थान स्वास्थ्य मन्त्रालयमा जाने भनी निस्कन्छन्,’ उनले भने, ‘अनि ट्रमाको अफिसबाट वीरमा भनी निस्कन्छन् । तर, उनी दुवै स्थानमा नगई क्यापिटल अस्पतालमा पुगेका हुन्छन् ।’ उनका अनुसार सरकारले नै दुईतिर जिम्मेवारी दिएपछि उनलाई निजी अस्पतालमा गएर काम गर्ने बहाना मिलेको छ ।
डा. बज्राचार्यले सरकारले आफूलाई दुईतिर काम दिएकाले जिम्मेवारी मात्रै पूरा गरेको दाबी गरे । क्यापिटलमा भने कार्यालयको समयभन्दा बाहेकको समयमा काम गर्ने गरेको उनको जिकिर छ । ‘ट्रमा र वीरमा त सरकारले नै जिम्मेवारी दिएको हो,’ उनले भने, ‘क्यापिटलमा त म कार्यालय समयभन्दा पछि मात्र सेवा गर्छु ।’ उनले वीरमा विद्यार्थी नपढाउने र बिरामी नहेरको विषयमा भने बोल्न चाहेनन् ।

स्वाइनफ्लु रोगभन्दा डर बढी

-प्रवीण ढकाल
यतिवेला देशभर स्वाइन फ्लुको त्रास फैलिएको छ । तर, चिकित्सकहरू यो सामान्य रुघाखोकी भएकाले आत्तिनु नपर्ने बताइरहेका छन् । स्वाइनफ्लुका बारेमा आम नागरिकलाई जानकारी दिन नसक्दा यो कुनै ठूलै रोग होकि भन्ने भ्रम रहेको चिकित्सकहरू बताउँछन् ।
स्वास्थ्यसेवा विभागअन्तर्गतको इपिडिमियोलोजी तथा रोग नियन्त्रण महाशाखाका प्रमुख डा. जिडि ठाकुरका अनुसार सामान्य रुघाखोकी, घाँटी दुख्दा र उच्च ज्वरो आउँदैमा स्वाइनफ्लु हुने होइन । स्वाइनफ्लु पनि अन्य मौसमी रुघाखोकी जस्तै सामान्य समस्या भएकाले आत्तिहाल्नु पर्ने अवस्था होइन । ‘स्वाइन फ्लु रोग भन्दा पनि बढी डर भएको छ’ उनले भने, ‘यो अन्य साधारण रुघाखोकी भन्दा फरक छैन ।’ उनले झोल खानेकुरा खाएर एक हप्ता आराम गर्ने हो भने यो आफैँ निको भएर जाने बताए ।
विश्व स्वास्थ्य संगठनले दुई वर्ष अगाडि नै यसलाई सामान्य मौसमी रुघाखोकी प्रमाणित गरेपछि यसको नामै परिवर्तन भएर एचवान एनवान भाइरसको संक्रमणबाट सर्ने सरुवा रोग राखिएको छ । ‘साधारण रुघाखोकी भएकाले यसलाई डरलाग्दो रोगका रूपमा लिनुपर्ने अवस्था छैन’ संगठनको सन् २०१० को प्रतिवेदनमा उल्लेख छ, ‘भाइरल इन्फ्लुएन्जा एचवान एनवान महामारी फैलाउने भाइरसका रूपमा चिनिन्छ । जुनसुकै ठाउँमा सर्ने भए पनि यसको प्रभाव निकै कम हुने गरेको छ ।’ संगठनले यसलाई सामान्य मौसमी रुघाखोकीका रूपमा प्रमाणित गरिसकेकाले चिकित्सकले पनि साधारण रुघाखोकीमा जस्तै यसमा पनि आराम गर्न र अरूलाई सार्न नदिन मास्क लगाउन, भिडभाडमा नजान र घरमै आराम गर्न सुझाव दिएका छन् ।

 स्वाइनफ्लु पनि अन्य मौसमी रुघाखोकी जस्तै सामान्य समस्या भएकाले आत्तिहाल्नु पर्ने अवस्था होइन । स्वाइन फ्लु रोग भन्दा पनि बढी डर भएको छ , यो अन्य साधारण रुघाखोकी भन्दा फरक छैन । झोल खानेकुरा खाएर एक हप्ता आराम गर्ने हो भने यो आफैँ निको भएर जाने छ


डा. ठाकुरले स्वाइनफ्लुबारे अझै पनि धेरै स्वास्थ्यकर्मीमा अन्योल र सर्वसाधारणमा त्रास रहेको भन्दै सचेतना जरुरी रहेको बताए । उनले गम्भीर प्रकृतिका लक्षण देखिए वा केही दीर्घरोग छ भने मात्र अस्पताल जानुपर्ने अन्यथा आरामकै भरमा निको पार्न सकिने उल्लेख गरे । ‘भ्रमका कारण सामान्य रुघाखोकीलाई पनि स्वाइनफ्लु हो कि भन्ने आशंका गरेर अहिले अस्पताल धाउने बिरामीको संख्या बढेको छ’ उनले भने, ‘स्वाइनफ्लुजस्तै सिजनल फ्लुमा पनि ज्वरो आउने, जिउ दुख्ने, खोकी लाग्ने, घाँटी दुख्ने, झाडापखाला हुने, नाकबाट पानी बग्ने लक्षण हुने भएकाले सबै अवस्थामा अस्पताल जानुपर्दैन ।’ उनले इन्फ्लुयन्जाका समस्यामा स्वासप्रश्वासमा अप्ठ्यारो हुने, मुखबाट रगत आउनेजस्ता लक्षण देखिएमा मात्रै तुरुन्त अस्पताल जानुपर्ने सुझाए ।
नेपालमा पनि पछिल्लो तीन वर्षदेखि यसलाई मौसमी रुघाखोकीका रूपमा लिने गरिएको सरुवारोग विशेषज्ञ डा. वासुदेव पाण्डेले बताए । उनका अनुसार प्रत्येक वर्ष मौसममा देखिने परिवर्तनका क्रममा यस रोगको संक्रमण बढ्ने गरेको छ । ‘हाल मानिसमा देखिएको इन्फ्लुएन्जा साधारण रुघाखोकी मात्र हो’ उनले भने, ‘यो कुनै असामान्य रोग होइन, विभिन्न कारणले ज्वरो आएजस्तै रुघाखोकी लाग्छ । दुई–तीन दिन आराम गरेपछि आफैँ हराएर जान्छ ।’ उनका अनुसार यसमा समान्य रुघा लाग्दाजस्तै पातलो सिँगान बग्ने, हाच्छ्उिँ आउने, खोकी लाग्ने, मासंपेसी तथा जोर्नी दुख्ने, घाँटी दुख्ने, ज्वरो आउने, कहिलेकाहिँ बान्ता आउने, पखाला लाग्ने, सास फेर्न गाह्रो हुन्छ । उनका अनुसार यी लक्षण देखिएका व्यक्तिले हाच्छिउँ गर्दा वा खोक्दा रुमालले नाकमुख छोप्नुपर्छ । मनतातो पानी वा झोलिलो वस्तु खाइरहनुपर्छ । साबुनपानीले राम्ररी हात धोएर सफासुग्घर रहनुपर्छ ।
सामान्य रुघाखोकीभन्दा केही फरक लक्षण हुने भए पनि कतिपय बिरामीमा स्वाइनका सबै लक्षण नदेखिने चिकित्सक बताउँछन् । बालबच्चा र बृद्धा तथा रोगप्रतिरोधक क्षमता कम भएकालाई स्याहार गर्ने व्यक्तिले व्यक्तिगत सुरक्षा अपनाउनुपर्ने उनीहरूको सल्लाह छ । ‘घाँटी पनि दुख्ने, रुघाखोकी भन्दा बढी ज्वरो भएमा पनि परिक्षण र औषधीभन्दा अलग्गै राख्ने तर व्यक्तिगत सरसफाइ र अन्य संक्रमणबाट बच्नुपर्छ’ डा. पाण्डेले भने, ‘उच्च ज्वरो नघटे, पखाला लागी जलवियोजन भए वा अन्य रोग रहे मात्र स्वास्थ्यसंस्थामा उपचार गराउनुपर्छ । ’
चिकित्सकहरूका अनुसरा पान्डमिक इन्फ्लुएन्जा एचवान एनवान रोगले ९९ प्रतिशत मानिसमा मन्द प्रकृतिको रुघाखोकी र १ प्रतिशतमा मात्रै गम्भीर असर गर्छ । रोगीको सम्पर्कमा आएका प्रत्येक तीन जनामा एक बिरामी हुन्छन् । १० मा एक जनामा इन्फेक्सन हुन्छ । प्रति १० हजारमा चारदेखि १० जनाको मृत्यु हुन्छ । ‘सिभियर लक्षण नदेखिएसम्म घरैमा बसेर आराम गरे हुन्छ’ डा. ठाकुरले भने, ‘उपचारमा संलग्न चिकित्सकले पनि आवश्यकता हेरेर मास्क, पन्जा लगाएर व्यक्तिगत सुरक्षाका सामान्य उपाय अपनाए डराउनु पर्दैन ।’

Sunday, October 14, 2012

नियमविपरीत मिर्गौला प्रत्यारोपणको स्वीकृति

-प्रवीण ढकाल काठमाडौं, २१ असोज । सरकारले मापदण्ड पूरा नगरेको निजी अस्पताललाई मिर्गौला प्रत्यारोपणका लागि सञ्चालन स्वीकृति दिन लागेको छ । स्वास्थ्य तथा जनसंख्या मन्त्रालयअन्तर्गतको अंग प्रत्यारोपण समन्वय समितिले चितवनस्थित भरतपुर कलेज अफ मेडिकल साइन्सको अस्पताललाई मापदण्ड पूरा नगरे पनि मिर्गौला प्रत्यारोपणका लागि स्वीकृति दिने निर्णय गरेको छ ।
४ असोजमा बसेको समितिको बैठकमा केही सदस्यले विरोध जनाए पनि सदस्य–सचिव रहेका स्वास्थ्य सेवा विभागका महानिर्देशक डा. मिङ्मार गेलजेन शेर्पाको दबाबमा मापदण्ड नै पूरा नभएको अस्पताललाई प्रत्यारोपणका लागि स्वीकृति दिने निर्णय भएको हो । ‘९ सदस्यीय समितिको बैठकमा ५ सदस्य मात्र उपस्थित थिए । उपस्थितमध्ये पनि केही सदस्यले मापदण्ड पूरा नगरी अस्पताललाई प्रत्यारोपणको स्वीकृति दिनु हुँदैन भन्ने कुरा उठाएका थिए,’ स्रोतले भन्यो, ‘तर महानिर्देशकका दबाबमा उनीहरूले उक्त अस्पताललाई प्रत्यारोपणका लागि स्वीकृति दिने भनेका थिए ।’
स्रोतका अनुसार मिर्गौला प्रत्यारोपणका लागि समितिमा आवेदन दिएका दुई अस्पताल भरतपुर र चितवन मेडिकल कलेजको अस्पताल दुवैलाई निश्चित समयमा मापदण्ड पूरा गरेर सञ्चालनको लागि मनसायपत्र दिने कुरा उठेको थियो । महानिर्देशकको दबाबपछि भने बैठकमा सदस्यले भरतपुर अस्पताललाई स्वीकृत दिने सहमति जनाएका थिए । सहमति दिए पनि उनीहरूले माइन्युटमा हस्ताक्षर भने गरेका छैनन् । ‘पहिला माइन्युटमा आवेदन दिएका अस्पताललाई सञ्चालनका लागि मनसायपत्र दिने भनेर लेखिएको थियो,’ स्रोतले भन्यो, ‘तर महानिर्देशकको दबाबपछि त्यो कुरा केरेर भरतपुर कलेज अफ मेडिकल साइन्सलाई सञ्चालन स्वीकृति दिने भन्ने लेखिएको छ ।’
महानिर्देशक शेर्पाले बैठकमा उपस्थित नभएका सदस्यकहाँ माइन्युट पठाउँदै हस्ताक्षर गराउन लगाएका छन् । निर्णय भएको दिन माइन्युटमा हस्ताक्षर नहुनु र अहिले अरू सदस्यकहाँ हस्ताक्षरका लागि पठाइएको माइन्युट केरिनुले किर्ते माइन्युटबाट मिर्गौला प्रत्यारोपण गर्न सहमति दिन खोजिएको प्रस्ट भएको स्रोतको भनाइ छ । स्रोतका अनुसार निर्णयमा बहुमत पुर्‍याउन सदस्य–सचिव शेर्पाले आफूनिकट दुई सदस्य विभागका कानुन अधिकृत वशिष्ठकुमार घिमिरे र नायब सुब्बा युवराज दाहालको हस्ताक्षर गराइसकेका छन् ।

महानिर्देशक शेर्पाले बैठकमा उपस्थित नभएका सदस्यकहाँ माइन्युट पठाउँदै हस्ताक्षर गराउन लगाएका छन् । निर्णय भएको दिन माइन्युटमा हस्ताक्षर नहुनु र अहिले अरू सदस्यकहाँ हस्ताक्षरका लागि पठाइएको माइन्युट केरिनुले किर्ते माइन्युटबाट मिर्गौला प्रत्यारोपण गर्न सहमति दिन खोजिएको प्रस्ट भएको स्रोतको भनाइ छ ।


समितिका सदस्य रहेका मन्त्रालयको चिकित्सा महाशाखाका प्रमुख डा. तीर्थराज बुर्लाकोटीलाई शुक्रबार हस्ताक्षर गराइएको छ । डा. बुर्लाकोटीले माइन्युटको निर्णय बहुमतले गरेको जानकारी आएकाले के लेखिएको छ भन्ने अध्ययन नगरी शुक्रबार दिउँसो हस्ताक्षर गरेको बताए ।
बैठकमै सहभागी समितिका अध्यक्ष डा. राकेशकुमार बर्मा र मिर्गौला प्रत्यारोपण सर्जन डा. पुकार श्रेष्ठले अहिलेसम्म पनि हस्ताक्षर गरेका छैनन् । यसैगरी, समितिका अन्य सदस्य डा. शशि शर्मा, लक्ष्मणप्रसाद टिवडेवाला र इन्दिरा दाहालले पनि हस्ताक्षर गरेका छैनन् ।
अध्यक्ष बर्माले उक्त बैठकमा हतार भएकाले हस्ताक्षर गर्न ढिला भएको बताए । ‘बैठकको दिन हतारमा भएकाले हस्ताक्षर गर्न भुलिएछ,’ उनले भने, ‘त्यसपछि पनि म जिल्लातिर जानुपरेकाले हस्ताक्षर हुन नपाएको हो ।’ उनले बैठकमा भरतपुर अस्पताललाई मापदण्ड पूरा गरेर मात्र सञ्चालन गर्नू भनेर मनसायपत्र दिने निर्णय भएको बताए ।
बैठक बसेको दुई साताभन्दा बढी समय बितिसक्दा पनि माइन्युटमा बहुमत सदस्यको हस्ताक्षर हुन नसकेकाले अस्पताललाई सञ्चालन स्वीकृतिपत्र पठाउन भने समितिले सकिरहेको छैन । शुक्रबार डा. बुर्लाकोटीले हस्ताक्षर गरेपछि र समितिका अध्यक्ष डा. बर्माले आइतबार आएर हस्ताक्षर गर्ने बताएपछि सदस्य–सचिव डा. शेर्पाले शुक्रबार अस्पताललाई पत्र पठाउन विभागका कर्मचारीलाई निर्देशन दिएका थिए । कर्मचारीले हतार नगर्न सुझाएपछि विभागले आइतबार अस्पताललाई पत्र पठाउने भएको छ ।
माइन्युटमा हस्ताक्षर नभएको स्विकार्दै महानिर्देशक शेर्पाले बैठकको दिन सबैजना हतारमा भएकाले हस्ताक्षर गर्न भुलेको तर्क गरे । ‘कहिलेकाहीँ हतारमा हुँदा हस्ताक्षर गर्न भुलिनेरहेछ,’ उनले भने, ‘माइन्युटमा सुब्बासा’बले लेख्ने क्रममा हामी सबै भएका बेला केरिएको हो त्यो त्यति ठूलो इस्यु होइन ।’ उनले बैठकमा कतिजना उपस्थित थिए भन्ने विषयमा भने खुलाउन चाहेनन् ।
स्रोतका अनुसार महानिर्देशक शेर्पाको दबाबमा सञ्चालन स्वीकृति दिने निर्णय भएको भरतपुर अस्पतालको मानव शरीरको अंग प्रत्यारोपण (नियमित तथा निषेधित) नियमावलीअनुसार ह्युमन ल्युकोसाइड इन्टिजेन (एचएलए) ल्याब छैन । यसका साथै नियमावलीअनुसार भौतिक पूर्वाधार र जनशक्ति पनि पर्याप्त छैन । मिर्गौला प्रत्यारोपण गर्ने अस्पतालमा रिभर्स अस्मोसिसलगायत चालु अवस्थाका हेमोडायलाइसिस मेसिन कम्तीमा दुई, एनेस्थेसियासँग आवश्यक औजार तथा उपकरण, प्रत्यारोपणका लागि दाता र ग्रहण गर्ने दुवै व्यक्तिको एकै समयमा अपरेसन गर्न आवश्यक औजार र उपकरण, भेन्टिलेटर कम्तीमा २, मनिटर कम्तीमा २ वटा र कलर डप्लरको व्यवस्था हुनुपर्छ । अस्पतालमा भने नियमावलीअनुसार सबै मापदण्ड पूरा हुन सकेको छैन । यसैगरी, मिर्गौला प्रत्यारोपणका लागि अस्पतालमा नेफ्रोलोजिस्ट, मिर्गौला प्रत्यारोपण शल्यचिकित्सक, एनेस्थेसियोजोजिस्ट, प्याथोलजिस्ट एक/एक जना हुनुपर्ने तथा कार्डियोलोजिष्ट, न्युरोलोजिस्ट, साइकाट्रिक र डेन्टल शल्य सेवाको पनि व्यवस्था हुनुपर्ने प्रावधान छ । अस्पतालले सबै सेवा केही समयभित्र पूरा गर्छु भने पनि नियमानुसार सबै मापदण्ड पूरा भएपछि मात्र सञ्चालन स्वीकृति दिनुपर्ने हुन्छ ।

अनुगमन गर्न लगाए, प्रतिवेदन लुकाए मन्त्रीले

-प्रवीण ढकाल
काठमाडौं, १७ असोज । स्वास्थ्य तथा जनसंख्यामन्त्री राजेन्द्र महतोले देशभरका अस्पतालको अनुगमन गर्न लगाएर ६० लाख रुपैयाँ सके तर त्यसको प्रतिवेदन भने लुकाएका छन् । एक महिनाभित्र प्रतिवेदन सार्वजनिक गर्छु भनेका उनले ११ महिना बितिसक्दा पनि सार्वजनिक गरेका छैनन् ।
देशभरका अस्पतालको वास्तविक अवस्था पत्ता लगाउन र गुणस्तर सुधारका लागि भन्दै गत १६ कात्तिकमा मन्त्री महतो आफैँले देशभरका अस्पतालको अनुगमन गर्न लगाएका थिए । अनुगमन टोलीले अध्ययनको प्रतिवेदन तयार पारी मन्त्रीसमक्ष बुझाएको पनि आठ महिनाभन्दा बढी भइसकेको छ । तर, मन्त्री महतोले अध्ययन प्रतिवेदन आफैँले थन्क्याएर राखेपछि मन्त्रालयका कर्मचारी अन्योलमा परेका छन् । गलत काम गर्ने अस्पताललाई कारबाही र नयाँ खुल्नेलाई नियमन गर्ने उद्देश्यले गरिएको अनुगमनको प्रतिवेदन मन्त्रीसमक्ष गत फागुनमा नै अनुगमन टोलीले बुझाएको हो तर सो प्रतिवेदन यतिबेला कहाँ छ भन्नेबारे मन्त्रालयका कर्मचारी नै बेखबर छन् ।
‘मन्त्रीज्यूले तुरुन्त बुझाऊ भनेपछि हतारमा अन्य काम छाडेर प्रतिवेदन तयार पारियो,’ अनुगमनका एक सहभागीले सौर्यसँग भने, ‘तर अहिले त्यो प्रतिवेदन कता छ हामीलाई कुनै खबर नै छैन ।’ मन्त्री महतोले गत १४ कात्तिकमा पत्रकार सम्मेलन नै गरेर देशभरका अस्पतालको अनुगमनबाट आएको तथ्यांकले नयाँ स्वास्थ्य नीति बनाउन सहयोगी हुने भन्दै एक महिनाभित्र सबै अस्पतालको अनुगमन सकी प्रतिवेदन बुझाउन मन्त्रालय र मातहतका कर्मचारीलाई निर्देशन दिएका थिए । उनले अनुगमन प्रतिवेदन एक महिनाभित्रै सार्वजनिक गर्ने बताएका थिए । त्यसका लागि मन्त्रालयले १४ वटै अञ्चलका लागि एक/एकवटा समिति बनाएर अनुगमन सुरु गरेको थियो ।

 गलत काम गर्ने अस्पताललाई कारबाही र नयाँ खुल्नेलाई नियमन गर्ने उद्देश्यले गरिएको अनुगमनको प्रतिवेदन मन्त्रीसमक्ष गत फागुनमा नै अनुगमन टोलीले बुझाएको हो तर सो प्रतिवेदन यतिबेला कहाँ छ भन्नेबारे मन्त्रालयका कर्मचारी नै बेखबर छन् ।



तर १४ वटै टोलीको प्रतिवेदनलाई समावेश गरी मन्त्रीलाई बुझाइएको आठ महिना बितिसक्दा पनि मन्त्रीले प्रतिवेदन न त सार्वजनिक गरेका छन् न त प्रतिवेदनमा भएका सुझावको कार्यान्वयन गर्न कर्मचारीलाई भनेका छन् ।
मन्त्रालयका निमित्त सचिव डा. तीर्थराज बुर्लाकोटीले अनुगमन प्रतिवेदन मन्त्रीलाई बुझाइएको लामो समय भए पनि कार्यान्वयन हुन नसकेको बताए । मन्त्रीले प्रतिवेदनको अध्ययन गरिरहेकाले कार्यान्वयनका लागि निर्देशन आउन ढिला भएको हुन सक्ने उनको अनुमान छ । ‘अनुगमन टोलीले निकै राम्रोसँग अस्पतालको अनुगमन गरेर प्रतिवेदन तयार पारेको छ,’ बुर्लाकोटीले भने, ‘स्वास्थ्य संस्थाको सुधार र नियमनका लागि त्यसमा धेरै सुझाव छन् ।’
देशभरका अस्पतालको अनुगमनका लागि ६० लाखभन्दा बढी खर्च भएको मन्त्रालयले जनाएको छ । अनुगमन टोलीले सरकारी र निजी अस्पतालको छुट्टाछुट्टै अनुमगन गरेको थियो । अनुगमनमा सरकारी अस्पतालअन्तर्गत जनशक्तिको अवस्था, कार्यसञ्चालन प्रक्रिया, अधिकारको प्रत्यायोजन, कार्यालय सञ्चालन अवस्था, भौतिक संरचना, यन्त्र–उपकरणको स्थिति, अभिलेख व्यवस्थापन स्थिति, वित्तीय व्यवस्थापन र बेरुजु अवस्थाबारे जानकारी लिइएको छ । यसैगरी सेवामुखी कार्य, वार्षिक कार्ययोजना, अस्पतालको जम्मा शय्या सङ्ख्या, हाल प्रयोग भइराखेको शय्या, रेडियोलोजीसम्बन्धी उपकरण, ल्याबको अवस्था, नि:शुल्क औषधिको पर्याप्तता, समस्या आदिबारे पनि अनुगमन गरिएको छ ।
यसका साथै अनुगमन टोलीले निजी अस्पतालका दर्ता मिति, नवीकरण मिति, करचुक्ता मिति, २४ घन्टे आकस्मिक सेवा उपलब्धता, आकस्मिक सेवा कक्षमा चिकित्सक सेवाको अवस्था, रक्तसञ्चार सेवाको अवस्था आदिको अनुगमन गरेका छन् । त्यसैगरी अस्पतालमा भएका एम्बुलेन्स, नि:शुल्क सेवाको अवस्था, पानी, फार्मेसी, अपाङ्गमैत्री छ/छैन, जनशक्तिलगायत ५३ वटा बुँदामा अनुगमन गरेको मन्त्रालयले जनाएको छ ।
निजी अस्पतालहरूको शय्याका आधारमा शल्यक्रिया कक्ष, विशेषज्ञ एवम् अन्य सहायक जनशक्तिको संख्या, जग्गाको क्षेत्रफल, भवनको भौतिक पक्ष, कोठाको साइज, पार्किङ, एम्बुलेन्स एवम् अन्य परीक्षण उपकरणको अवस्था निकै कमजोर भेटिएको मन्त्रालय स्रोतको भनाइ छ । अनुगमनमा अधिकांश निजी अस्पतालहरू निवासका लागि बनाइएका घरमा सञ्चालित रहेका, सरकारी अस्पतालमा १० देखि १५ हजार रुपियाँमा हुने शल्यक्रियामा निजी अस्पतालहरूमा १ लाखसम्म लिइने गरेको, चर्को शुल्क लिएसरहको गुणस्तर ती अस्पतालमा भए/नभएको सरकारले प्रमाणित गर्न नसकेको जस्ता समस्या अनुगमनमा भेटिएको छ ।
मन्त्रालयसँगको तथ्यांकअनुसार आर्युवेदसहित देशभर करिब १ सय १५ वटा सरकारी, २ सयको हाराहारीमा निजी, १८ वटा मेडिकल कलेजका शिक्षण अस्पताल, १७ वटा आँखा अस्पताल र १० वटा अन्य प्रकारका अस्पताल छन् । निर्देशिकाअनुसार १५ बेडसम्मका निजी अस्पतालले क्षेत्रबाट, ५० बेडभन्दा कम भएमा स्वास्थ्य सेवा विभागबाट र सोभन्दा बढी बेड भएका अस्पतालले स्वास्थ्य मन्त्रालयबाट सञ्चालन अनुमति लिनुपर्छ । काठमाडांैका कतिपय ठूला र नाम चलेका अस्पतालहरूले समेत हालसम्म स्वास्थ्य मन्त्रालयबाट सञ्चालन अनुमतिसमेत नलिएको मन्त्रालय स्रोतले बताएको छ । निर्देशिकाअनुसार प्रत्येक वर्ष ती अस्पतालहरू नवीकरण गर्नुपर्ने उल्लेख भए पनि धेरै संस्थाले समयमा नवीकरणसमेत गर्ने गरेका छैनन् । मन्त्रालयका अनुसार देशभरमा कुनै पनि निजी अस्पतालले स्थायी अनुमति पाएका छैनन् ।

औषधिमा ब्याक्टेरिया बेचिरहेका छन् भारतीय कम्पनी

-प्रवीण ढकाल काठमाडौं, १५ असोज । बहुराष्ट्रिय भारतीय कम्पनीहरू डाबर इन्डिया र श्री वैद्यनाथ आयुर्वेद भवन प्रालिले औषधिमा मानव स्वास्थ्यलाई गम्भीर असर पार्ने ब्याक्टेरियासमेत बिक्री गरिरहेको पाइएको छ । डाबर र वैद्यनाथले उत्पादन गरेका बिरामीले प्रयोग गर्ने आयुर्वेदिक औषधिमा हानिकारक ब्याक्टेरिया फेला परेपछि सरकारले दुवै कम्पनीका औषधिको आयातमा रोक लगाएको छ ।
औषधि व्यवस्था विभागले गरेको अनुगमनका क्रममा डाबर र वैद्यनाथका १० थरीका आयुर्वेदिक औषधिमा मानव स्वास्थ्यलाई असर गर्ने ब्याक्टेरिया फेला परेको हो । रोग निको पार्ने औषधिमै ब्याक्टेरिया फेला परेपछि ती औषधिको आयातमा रोक लगाइएको औषधि व्यवस्था विभागका फार्मेसी निरीक्षक श्याम अधिकारीले बताए ।
डाबरका सात र वैद्यनाथका तीन किसिमका आयुर्वेदिक चूर्णमूलक औषधिमा ब्याक्टेरिया फेला परेपछि औषधि व्यवस्था विभागले सम्बन्धित ब्याचका ती उत्पादन बजारबाट फिर्ता उठाउनसमेत कम्पनीलाई निर्देशन दिएको छ । ती कम्पनीका नेपालमा रहेका कार्यालयमा पत्र पठाएर ब्याक्टेरिया फेला परेका ब्याचका सम्पूर्ण चूर्ण फिर्ता गर्न र फेला परेका औषधि नेपाल आयात नगर्न पत्र पठाएको हो ।
विभागले समस्या देखिएका औषधिको आयातमा रोक लगाए पनि बजारमा बिक्री भइरहेका ब्याक्टेरिया भएका औषधि भने कम्पनीले फिर्ता गरेको बारेमा अझै विभागमा जानकारी दिएको छैन । विभागले पत्र पठाएपछि अनिवार्य रूपमा उत्पादकले ती ब्याचका उत्पादक फिर्ता गरिएको परिणामबारे जानकारी गराउनुपर्ने नियम छ ।

 डाबरका सात र वैद्यनाथका तीन किसिमका आयुर्वेदिक चूर्णमूलक औषधिमा ब्याक्टेरिया फेला परेपछि औषधि व्यवस्था विभागले सम्बन्धित ब्याचका ती उत्पादन बजारबाट फिर्ता उठाउनसमेत कम्पनीलाई निर्देशन दिएको छ । ती कम्पनीका नेपालमा रहेका कार्यालयमा पत्र पठाएर ब्याक्टेरिया फेला परेका ब्याचका सम्पूर्ण चूर्ण फिर्ता गर्न र फेला परेका औषधि नेपाल आयात नगर्न पत्र पठाएको हो ।


विभागका अनुसार डाबरको एएल ०९२ ब्याचको त्रिफला चूर्ण, एएल ०७३३ नम्बर ब्याचको लवणभाष्कर चूर्ण, एएल ०००४ नम्बर ब्याचको अभिपत्तिकर चूर्ण, एएल ००२७ नाम्बर ब्याचको सतवरयादि चूर्ण, एएल ००४ नम्बर ब्याचको अश्वगन्धा चूर्ण, एएल ००६६ नम्बरको पञ्चसकर चूर्ण र एएल ००३१ नम्बरको तल्लिसदि चूर्णमा ब्याक्टेरिया फेला परेको हो । त्यस्तै, वैद्यनाथको ब्याच नम्बर ४ को प्युशानुग चूर्ण, ब्याच नम्बर ३ को महासुदर्शन चूर्ण र ब्याच नम्बर ६ को चोपचिन्यादि चूर्णमा ब्याक्टेरिया फेला परेको छ ।
चिकित्सकका अनुसार प्युसानुग चूर्ण महिलाको तल्लो पेट दुख्दा, अभिपत्तिकर चूर्ण ग्यास्ट्रिक र लावनभास्कर पाचनको उपचारका लागि प्रयोग गरिन्छ । त्यसैगरी, चोपचिनियादी चूर्ण छालासम्बन्धी एलर्जी, अश्वोगन्धा चूर्ण निद्राका लागि र तनाव कम तथा शीतोपलादी चूर्ण खोकीको उपचारमा प्रयोग गरिन्छ ।
ग्यास्ट्रिक, महिलाको तल्लो पेट दुख्दा खाने औषधि, पाचन प्रणालीको, छालासम्बन्धी एलर्जीको, निद्राको, तनाव कम गर्ने, खोकीको, खाना पचाउने तथा मिर्गाैलालगायत रोग उपचारमा प्रयोग गरिने औषधि मापदण्डविपरीत निम्नगुणस्तरको र मिसावटयुक्त पाएपछि औषधि व्यवस्था विभागले ती औषधि फिर्ता गरी तत्काल नष्ट गर्न औषधि उत्पादन कम्पनीलाई पत्र पठाएको छ । ‘आयुर्वेदिक ती औषधिले बिरामीको रोग निको हुने भन्दा पनि थप इन्फेक्सन हुने देखियो,’ औषधि निरीक्षक अधिकारीले भने, ‘त्यसैले हामीले ती ब्याचका सबै औषधि फिर्ता गर्न निर्देशन दिएका हौा ।’ उनका अनुसार ती औषधि फिर्ता नगरिए ती उत्पादकको नेपालमा दर्ता लाइसेन्स नै खारेज हुनेछ ।
औषधिको गुणस्तर कस्तो छ भनेर विभागको ल्याबमा गरिएको परीक्षणका क्रममा ती औषधिमा मानव स्वास्थ्यलाई हानि गर्ने विभिन्न थरीका ब्याक्टेरिया फेला परेको विभागले जनाएको छ । निरीक्षण अधिकारीका अनुसार केही समयपछि विभागले पुन: बजार अनुगमन गर्नेछ । ‘हामी बजारमा फेरि अनुगमन गर्छौं, यदि फिर्ता लगिएको रहेनछ भने हामी कारबाही प्रक्रिया अघि बढाउाछौा,’ उनले भने ।
डाबर इन्डियाको आयुर्वेदिक औषधिको नेपालमा तीनकुनेस्थित लुना ट्रेनिङ कम्पनीले डिलरको अनुमति लिएको छ भने वैद्यनाथको रौतहटको गौरमा रहेका राजेश मेडिसिन प्रालिले लिएको छ । विभागले ती दुवै कार्यालयमा पत्र पठाइसकेकाले केही समयपछि पुन: बजार अनुगमन गर्ने भएको छ ।

तिजले बिगार्ला स्वास्थ्य

-प्रवीण ढकाल आज तिजको अघिल्लो दिन । अर्थात् दर खाने दिन । आज राति विभिन्न परिकार सेवन गरेपछि पर्सि बिहान पूजा नगरुन्जेल महिलाले अन्नपान गर्न नहुने परम्परा छ । भोलि दिनभर शिवपार्वतीको कठोर व्रत बस्छन् महिलाहरू ।
बढ्दो सहरीकरण र देखासिकीका कारण दरका नाममा अनेक खानेकुरा खाने चलन बढेको छ पछिल्लो समय । अघिल्लो दिन टन्न खाने र भोलिपल्ट पानी पनि नखाई व्रत बस्नु स्वास्थ्यका दृष्टिकोणले निकै खराब हुने चिकित्सकहरू बताउँछन् । उनीहरूका अनुसार केही दरको नाममा बढी चिल्लो, पिरो र मसालेदार खान खाने र भोलिपल्ट केही नखाई व्रत बस्ने गर्दा पेटको समस्या निम्तिन्छ । भोको बस्दा ग्लुकोजको मात्रा कम भएर मुर्छा पर्दै उपचारका लागि अस्पताल आउने महिलाको संख्या पनि बढिरहेको छ । त्यसमाथि भोकोपेटमा नाचगान बढी गर्नाले पनि नाच्दा नाच्दै ढल्ने वा मूर्छा पर्ने समस्या आउने गरेको वीर अस्पतालका चिकित्सक डा. धु्रवप्रसाद सिंहले बताए । उनका अनुसार ग्लुकोजको मात्रा कम भई हाइपोग्लाइसेमिया र हिट सिन्कोपका कारणले महिला बिरामी हुने गरेको पाइन्छ ।
त्यसो त एउटा स्वस्थ व्यक्तिले एक दिन निराहार बस्न नसक्ने होइन । मानिसलाई दैनिक करिब दुई हजार दुई सय ७० क्यालोरी शक्ति चाहिन्छ । उक्त शक्ति खानाबाट प्राप्त हुन्छ । खाना नखाएको अवस्थामा यो शक्ति नचाहिने वा कम चाहिने भन्ने हुँदैन । यस्तो अवस्थामा उक्त शक्ति शरीरमा सञ्चित बोसोबाट प्राप्त हुन्छ । प्रोटिन र केही भिटामिनको कमी हुने भए पनि एकै दिनमा कुनै गम्भीर असर गर्ने सम्भावना कम हुन्छ । तर, पानीको मात्रा कम हुँदा डिहाइड्रेसनका कारण कमजोर भई मान्छे बेहोस हुने तथा पहिलेदेखि नै कमजोर एवं दीर्घरोगीहरूको मृत्युसमेत हुन सक्छ ।

पानीको मात्रा कम हुँदा डिहाइड्रेसनका कारण कमजोर भई मान्छे बेहोस हुने तथा पहिलेदेखि नै कमजोर एवं दीर्घरोगीहरूको मृत्युसमेत हुन सक्छ ।

डा. सिंह तिजको व्रतमा पानी पनि नखानुलाई स्वास्थ्यको दृष्टिकोणले राम्रो मान्न नसकिने बताउँछन् । उनका अनुसार मानव शरीरलाई दैनिक दुई लिटरभन्दा बढी पानी चाहिन्छ । ‘निराहार बसेका बेला अझ बढी पानी चाहिन्छ । नाच्दा वा काम गरेको अवस्थामा पसिनाको माध्यमबाट शरीरको पानी र लवण बढी खेर जाने भएकाले हाम्रो शरीरलाई अझ बढी पानी चाहिन्छ,’ उनले भने, ‘त्यस कारण महिलाहरूले पानी नै नखाई व्रत बस्नु आफ्नै स्वास्थ्यलाई असर पुर्‍याउनु हो ।’ उनका अनुसार उपवासका बेला अन्न नखाए पनि पानी, ग्लुकोज पानी, फलफूल आदि सेवन गर्नु स्वास्थ्यका दृष्टिकोणले उत्तम मानिन्छ । कोही महिला मूर्छा परेर ढलेमा पानी, ग्लुकोज पानी वा जीवनजल दिनु फाइदाजनक हुन्छ ।
तिजको रमाइलो पक्षमध्ये पर्छ अघिल्लो दिन दर खानु पनि । दरमा धेरै थरीका परिकार समावेश हुन्छन् । यसरी तयार पारिएका परिकार बनाउन प्रयोग गरिएको तेल, मसला आदिको गुणस्तरमा ध्यान पुर्‍याउनुपर्ने चिकित्सकहरू बताउँछन् । घरमा तयार गरिएका परिकार सुन्दर नभए पनि ताजा र स्वस्थकर हुन्छन् तर आजकल महिलाहरू घरमा दर बनाउन झन्झटिलो हुने भन्दै बजारबाट मिठाइ तथा अन्य परिकार खरिद गरी ल्याउने गर्छन् । बजारमा सजाइएका मिठाइ हेर्दा आकर्षक र खाऊँ–खाऊँ लाग्ने भए तिनलाई आकर्षक बनाउन तथा बिग्रन नदिन केही रंग तथा ‘प्रिजरभेटिभ’ प्रयोग गरिएको हुन्छ । विश्वासिला मिठाइ पसलेहरूले समेत कम गुणस्तरका खाद्य रंग प्रयोग गरेका हुन सक्छन् । यसले कसैलाई पेट दुखाउने, बान्ता गराउने, पखाला लगाउने एवं फुड पोइजनिङ आदि गराउन सक्छ ।
रंग तथा ‘प्रिजरभेटिभ’ ले मान्छेलाई विभिन्न खाले एलर्जी गराउँछ । मुख तथा जिब्रोमा घाउ, खटिरा आउन सक्छन् । दरमा विभिन्न किसिमका अचार पनि राखिन्छ । यस्ता अचारले खानामा रुचि बढाउने भए पनि अधिक चिल्लोपना र मसालाका कारण अपच हुने, एसिडिटी बढ्ने समस्या निम्तिन्छ । दरका अधिकांश खाने कुरा यसै पनि चिल्ला हुन्छन्, त्यसमाथि घिउ विशेष खाने चलन हुन्छ । चिल्लो पदार्थ, बोसोबाट बढी शक्ति पाइन्छ भन्ने विश्वास छ । यसरी धेरै चिल्लो पदार्थ तथा पिरो, अमिलो अनि मसलेदार खानाले एसिडिटी बढ्ने एवं पेट पोल्ने हुन्छ । त्यसैले दरमा चिल्लो खानेकुराका तुलनामा दही, फलफूल, हरियो सलाद आदिमा बढी जोड दिन महिलाहरूलाई सुझाब दिन्छन् डा. सिंह ।

भाइरल ज्वरोको हरेक वर्ष नयाँ भाइरस

-प्रवीण ढकाल
काठमाडौं, ३१ भदौ । देशभर देखा परेको भाइरल ज्वरोका कारण यस वर्ष २२ जनाको मृत्यु भइसकेको छ । हजारभन्दा बढी बिरामी परेका छन् । भाइरल ज्वरोले प्रकोपकै रूप लिनुमा ज्वरो गराउने भाइरस पत्ता लाग्न नसक्नु मुख्य कारण रहेको चिकित्सक बताउँछन् ।
भाइरल ज्वरो गराउने भाइरसले हरेक वर्ष रूप परिवर्तन गर्ने भएका कारण उपचारमा समस्या परेको चिकित्सकको भनाइ छ । उनीहरूका अनुसार हजारौँ प्रकारमध्ये हरेक वर्ष नयाँ भाइरसले आक्रमण गर्दा बिरामी बढी हुने गरेको पाइएको छ ।
साधारण रूपमा लिइने यो रोगका भाइरस वर्षैपिच्छे छुट्टाछुट्टै हुने गरेकाले उपचार अभावमा धेरैले ज्यान गुमाउनुपरिरहेको सरुवारोग विशेषज्ञ डा. वासुदेव पाण्डेको भनाइ छ । ‘भाइरसका कारण हुने यो रोगबाट मानिसलाई हरेक वर्ष नयाँ–नयाँ भाइरसले सताउने गरेको छ,’ डा. पाण्डेले भने, ‘तर कुन भाइरसले सतायो र त्यो भाइरस कति खतरनाक छ भन्ने थाहा पाउन सकिन्न ।’ उनले यस वर्ष पनि देशका विभिन्न जिल्लामा भाइरल ज्वरोका कारण दुई दर्जनभन्दा बढीको मृत्यु भइसकेको जानकारी आएको बताए ।


साधारण रूपमा लिइने यो रोगका भाइरस वर्षैपिच्छे छुट्टाछुट्टै हुने गरेकाले उपचार अभावमा धेरैले ज्यान गुमाउनुपरिरहेको सरुवारोग विशेषज्ञ डा. वासुदेव पाण्डेको भनाइ छ । ‘भाइरसका कारण हुने यो रोगबाट मानिसलाई हरेक वर्ष नयाँ–नयाँ भाइरसले सताउने गरेको छ,’ डा. पाण्डेले भने, ‘तर कुन भाइरसले सतायो र त्यो भाइरस कति खतरनाक छ भन्ने थाहा पाउन सकिन्न ।’


वीर अस्पतालका फिजिसियन डा. धु्रवप्रसाद सिंहका अनुसार कुनै पनि व्यक्तिलाई एकपटक भाइरल भएको छ भने अर्कोपटक अर्कै भाइरसले आक्रमण गर्छ । ‘श्वासप्रश्वासमा आक्रमण गर्ने यो रोगका भाइरसका प्रकार हरेकपटक छुट्टाछुट्टै हुने गरेको छ,’ डा. सिंहले भने, ‘त्यही भएर जोखिम समूहमा रहेका गर्भवती, बालबालिका तथा अन्य रोग लागेकालाई उपचार गर्न समस्या पर्ने गरेको छ ।’ उनका अनुसार भाइरसको प्रकार हरेकपटक परिवर्तन हुने भएकाले यो रोगको रोकथामका लागि अन्तर्राष्ट्रियस्तरमा फैलिएको भाइरसको प्रकृति हेरेर औषधि दिनुपर्छ ।
चिकित्सकका अनुसार एकपटक आक्रमण गरिसकेको भाइरसले पुन: आक्रमण गर्न नसक्ने भएकाले प्रत्येकपटक भाइरसका प्रकारमा परिवर्तन आउँछ । भाइरसका प्रकारमा परिवर्तन आइरहने भएकाले चिकित्सकले उच्च जोखिममा रहेका व्यक्तिलाई रोग लाग्ने सम्भावित भिडमा नजान, मास्क लगाउन, हाच्छयँु गर्दा रुमालले छोप्न, हात राम्रोसँग साबुनपानीले धुन र विनाकाम नाक, आँखा, मुख नछुन सुझाव दिँदै आएका छन् ।
हरेक वर्ष भाइरल ज्वरोले हजारौँलाई बिरामी बनाउने गरेकाले यसको उपचार तथा नियन्त्रणमा सहयोग पुर्‍याउन भाइरोलोजिकल सेन्टरको आवश्यकता परेको चिकित्सकको ठम्याइ छ । डा. पाण्डेले बर्सेनि भाइरल ज्वरोले देशका विभिन्न स्थानमा प्रकोपकै रूप लिने गरेकाले प्रकोप न्यूनीकरणका लागि सेन्टरको आवश्यकता परेको बताए । ‘भाइरसमा परिवर्तनका कारण उपचारमा समस्या परिरहेको छ,’ उनले भने, ‘त्यसकारण धेरै व्यक्ति ज्यान गुमाउन बाध्य भएका हुन् ।’ भाइरोलोजिकल सेन्टर भए बिरामीको नमुना परीक्षण गरी उपचारमा जान सजिलो हुने उनको भनाइ छ ।
डा. सिंहका अनुसार भाइरल ज्वरो गराउने भाइरस घाँटीमा सुषुप्त अवस्थामा हुने भएकाले मौसम परिवर्तन हुँदा, चिसोपानी, खाना, दही वा आइसक्रिमजस्ता चिसो खानेकुरा खाँदा यी भाइरस सक्रिय भई रोग प्रतिरोधात्मक क्षमतामा असर गर्ने भएकाले बिरामी गराउँछ । भाइरल ज्वरो भएका मानिसको शरीरको तापमान १ सयदेखि १ सय ३ डिग्री फरेनहाइटसम्म हुन सक्छ । यो संक्रमणको असर १० देखि १२ दिनसम्मको हुने भए पनि यसपटक बिरामीमा लामो समयसम्म ज्वरो आउने, बेस्सरी टाउको तथा जिउ दुख्ने, रुघाखोकी लाग्ने चाँडै अरूमा सर्नेजस्ता समस्या बढी देखिएको डा. सिंहले बताए ।
मौसम परिवर्तनको समयमा हुने यो रोगलाई साधारण रूपमा लिने गरिन्छ । चिकित्सकहरू भने रोग प्रतिरोधक क्षमता कम भएकामा यो रोग घातक हुने बताउँछन् । उनीहरूका अनुसार यो रोगको अति जोखिममा पाँच वर्षमुनिका बालबालिका, गर्भवती, दमका रोगी तथा छाती र श्वासप्रश्वास, मुटु र मिर्गाैलासम्बन्धी रोग लागेका व्यक्ति छन् । उनीहरूलाई यो रोगले छिट्टै समात्ने तथा बढी खतरा रहने गरेको छ । त्यसैगरी, मधुमेह तथा एचआइभी एड्स रोग लागेकालाई पनि यो रोगले चाँडै पक्रन सक्छ । यी रोगबाट पीडित तथा बालबालिका र गर्भवतीको रोगप्रतिरोधात्मक क्षमता कमजोर हुने भएकाले उनीहरूले सतर्कता अपनाउनुपर्ने डा. पाण्डेले बताए ।

सरकारले घटायो, व्यापारीले घटाएनन्

-प्रवीण ढकाल
काठमाडौं, ३० भदौ । सरकारले दैनिक उपभोग्य खाद्यवस्तुको मूल्य घटाए पनि व्यापारीले मूल्य नघटाएपछि उपभोक्ता महूगै मूल्यमा उपभोग्यवस्तु किन्न बाध्य छन् । चाडपर्व नजिकिएको समयमा खाद्यवस्तुको मूल्य महूगिएको भन्दै सरकारले चामल, दाल, गेडागुडीलगायत १५ उपभोग्यवस्तुको भाउ घटाएको छ । तर, व्यापारीले पुरानै मूल्यमा बेचिरहेका छन् ।
सरकारले बिहीबार अत्यावश्यक १५ खाद्य पदार्थको अधिकतम खुद्रा मूल्य (एमआरपी) तोकेको थियो । मुख्यसचिव लीलामणि पौडेलको संयोजकत्वमा चेम्बर अफ कमर्सका अध्यक्ष, थोक विक्रेतासमेत सहभागी बैठकले खाद्यवस्तुको एमआरपी तोकेको हो । वाणिज्य तथा आपूर्ति मन्त्रालयले चामल, दाल, केराउ, बोडी र आटाको एमआरपी पहिलोपटक तोकेको भए पनि पुरानो मूल्यभन्दा खासै फरक छैन । तर, विक्रेताले भने घटेको मूल्यमा सामान विक्रि गर्दा घाटा पर्ने भन्दै पुरानै मुल्यमा बिक्रि गरीरहेका छन् । सरकारले अपर्झट खाद्यवस्तुको मूल्य घटाएकाले आफूले किनेको मूल्यभन्दा सस्तोमा बिक्री गर्न नसकिने व्यापारीको भनाइ छ ।
कोटेश्वरमा रहेको गौतम किराना पसलका सञ्चालक दिनेश गौतमले आफूले होलसेलमा महूगोमा सामान किनेर ल्याएकाले घटेको मूल्यमा बेच्दा घाटा हुने बताए । ‘हिजो दिउूसो मात्र होलसेलबाट बढी पैसा तिरेर सामान ल्याइयो,’ उनले भने, ‘सरकारले रातारात मूल्य घटायो, तोकेको मूल्यमा बिक्री गर्दा त हामी घाटामा पर्छांै नि †’ उनले शुक्रबारबाट सस्तो मूल्यमा ल्याइएका अन्य सामग्रीमा भने घटेकै मूल्यमा बिक्री गरेको जानकारी दिए । सरकारले भाउ घटाएको भने पनि आफूले भने १ सय ८ रुपियाूमा नै ठूलो गेडा मुसुरो दाल किनेर ल्याएको बानेश्वर शंखमूलनिवासी शान्ति अधिकारीले
बताइन् । शान्ति मात्र होइन, सरकारले गरेको हतारको निर्णयका कारण धेरै स्थानमा व्यापारीले शुक्रबार पुरानै मूल्यमा उपभोग्यवस्तुको बिक्री गरिरहेको पाइएको छ । सौर्यले शुक्रबार उपत्यकाका चाबहिल, नयाूबानेश्वर, कोटेश्वर, गौशाला, कलंकी, गोगंबु र जोरपाटीका पसलमा व्यापारीहरूको मूल्यबारे जानकारी लिएको थियो । ती स्थानाका अधिकांश पसलले आइतबारबाट मात्र घटेको मूल्य लागू गर्न सकिने बताएका छन् । तर, सरकारले भने शुक्रबारदेखि नै घटेको मूल्यमा ती सामग्री बिक्री गर्नुपर्ने बताएको छ ।नेपाल खुद्रा व्यापार संघका अध्यक्ष पवित्रमान बज्राचार्यले अपर्झट निर्णय भएकाले केही व्यापारीले पुरानो मूल्यमा सामान बिक्री गरेको बताए । ‘समस्यामा परेको भन्दै केही साथीले पुरानै मूल्यमा सामान बिक्री गरेको पाइएको छ,’ उनले भने, ‘हाम्रो सम्पर्कमा भएकालाई हामीले नयाू मूल्यअनुसार बिक्री गर्न भनेका छाूै ।’ वाणिज्य विभागका महानिर्देशक नारायणप्रसाद बिडारीले पुरानो मूल्यमा सामान बिक्री गर्ने व्यापारीमाथि कारबाही गरिने बताए । उनले व्यापारी प्रतिनिधिसित छलफल गरेर नै मूल्य निर्धारण गरेकाले घटेको मूल्यमा सामान बिक्री गर्न आनाकानी गर्न नमिल्ने जानकारी दिए ।
मञ्चको आपत्ति
केही उपभोग्यवस्तुको अधिकतम खुद्रा मूल्य तोकिएको भन्दै राष्ट्रिय उपभोक्ता मञ्चले विरोध जनाएको छ । मञ्चले व्यापारीहरूको कडा दबाबका अगाडि झुकेर उपभोक्तालाई मारमा पर्न गरी मूल्य निर्धारण गरेको आरोप लगाएको छ ।
मञ्चका अध्यक्ष प्रेमलाल महर्जनले शुक्रबार जारी गरेको विज्ञप्तिमा सरकार आफूै कालाबजारियाको चंगुलमा फस्ने डर देखिएको भन्दै बिहीबारको मूल्य निर्धारण नीतिमा आमूल परिवर्तन गर्नसमेत आग्रह गरेको छ । सरकारी नियमन निकायहरूको आधिकारिक सूचकांकका आधारमा उपभोक्ता हितका लागि मूल्य निर्धारण गर्ने व्यवस्था गर्न मञ्चले मुख्यसचिवको ध्यानाकर्षणसमेत गराएको छ ।